26 maart 2013
Blijf op de hoogte en volg Lotte
01 April 2013 | Nigeria, Ghana
Na het eten zijn we met z’n allen naar huis gelopen. Thuis hebben we mijn klamboe opgehangen en mijn bed opgemaakt. Daarna ben ik gaan douchen, de douche deed het alleen niet. Er is een grote ton hier en als er water is moeten we die vullen zodat we altijd kunnen douchen. Ik stond dus d.m.v. een pannetje over me heen te kiepen me te wassen. Het klinkt raar, maar het is goed te doen hoor!
Daarna hebben we nog even buiten gezeten en wat gecomputerd. Even later was het tijd om naar bed te gaan. Ik heb gelukkig goed kunnen slapen, maar die hitte is niet echt relaxed ’s nachts.
De volgende dag zijn we met Sjef naar de markt gegaan. Het is er heel druk en best groot. Overal lopen vrouwen met super veel spullen op hun hoofd. Het stinkt er ook ontzettend. Vooral de vele soorten vis (ook krabbetjes) die op grote schalen liggen op de schoot van vrouwen. En het vlees zag er ook echt te goor uit!!!
Toen we weer terug naar huis gingen, besloten we om naar Marinatha te gaan. Het strand hier in de buurt. We hadden een mannetje opgebeld en die kwam ons met de boot halen. Het was een grote kano. Heerlijk op het water, met een beetje wind. Op het strand aangekomen was mijn verbazing groot. Zoiets moois had ik nog nooit gezien. Palmbomen, witte stranden, kleurrijke tentjes en leuke hutjes. Er waren maar een paar mensen (toeristen). Het was rond de middag, dus tijd om iets te gaan eten. We vroegen om de kaart en of het lang ging duren. Ze zei dat het wel meeviel, toen we besloten om spaghetti te eten zei ze dat het zo klaar was. Lekker positief zijn ze hier… het duurde twee uur! Maar we konden ondertussen heerlijk uitwaaien en genieten van de omgeving. Het voelt tot nu toe nog als een echte vakantie, ondanks dat ik nog niet echt besef dat ik al in Ghana zit.
Op een gegeven moment vonden we het wel weer goed geweest en besloten om die man van de boot weer te bellen. We dachten dat we het maar vast moesten doen omdat het wel een tijdje zou duren voor hij er was. Maar we moesten hem niet onderschatten hoor, na twee minuten kwam hij al aangelopen. De boot (waarvan we dachten dat de man er mee weg was) stond gewoon voor onze neus al die tijd. Toen ik dat zei tegen die man moest hij heel hard lachen.
Toen we weer thuis waren hebben we ons even opgefrist en na heel wat tijd (internet is zoooooooo sloom hier en bijna niks werkt) lukte het om via Tessy mijn eerste reisverslag te plaatsen. Daarna zijn we weer gaan uiteten met de meiden uit het Banahuis. Een paar meiden vertrokken daarvan en ze wilden graag nog wat gaan doen met de meiden uit ons huisje. Normaal gaan we niet elke dag uiteten hoor, maar wij beginnen gewoon op het goede moment!
De stroom doet het hier gelukkig nog steeds. Sjef zei gisteren dat het uit zou vallen (van 18.00u tot 6.00u). Dat gebeurt hier namelijk om de zoveel dagen om te zorgen dat andere delen in Ghana ook stroom hebben, lekker primitief. We hebben uiteindelijk gewoon licht en water gehad. Vandaag was het ook weer het geval, Sjef zei dat het ging uitvallen maar dit was weer niet het geval. Ik ben wel benieuwd hoe het is als de stroom straks echt een keer uitvalt. Het is hier dan echt pikdonker en met die zwarte mensen is het best lastig om over straat te lopen zonder dat je tegen ze aan botst.
Morgen gaan we kennismaken op stage, de staking is afgelopen. Eigenlijk zouden we vrijdag gaan beginnen, maar de kinderen zijn hier dan vrij i.v.m. stage.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley