Week 7: Nog even volhouden!

We hebben nog even van de laatste vakantieweek genoten, ondanks dat Lotje en ik ons vaak verveelden en niet goed wisten wat we konden gaan doen. Ondertussen hebben we al veel gezien en niets in de buurt is nog nieuw voor ons. De verveling begint steeds meer toe te slaan, dus ik ben blij dat het nog maar drie weekjes is en we bijna weer naar huis kunnen. De andere drie meiden waren deze week alweer begonnen met stage en Chloë is nog op rondreis met haar ouders.
Dinsdag zijn Lotje en ik naar Accra gegaan om onze visums op te halen. Vervolgens zijn we naar het luxe winkelcentrum gegaan en hadden we zin om weer eens te gaan shoppen! Ik heb er een shirtje gekocht en we hadden wat eten in geslagen wat je bij ons in de winkeltjes niet kunt krijgen, zoals lekkere (westerse) chocola. Ghana mag dan wel het land zijn waar de cacao vandaan komt, maar verstand van chocola hebben ze niet. Het is namelijk heel droog en een beetje bitter.
Donderdag besloten we om naar het zwembad te gaan. Maar toen we bij Tjarlies aankwamen, zagen we dat het hele zwembad groen was. Er werd ons verteld dat de pomp kapot was, maar we mochten er gerust in zwemmen. Maar het was echt heel vies, dus dat deden we natuurlijk niet. We besloten om naar een ander zwembad te gaan, we hadden namelijk al wel eens een bord naast de weg zien staan over een ander resort bij ons in de buurt. Dus na een stuk lopen kwamen we een trotro tegen en reden we naar het hotel toe.
Toen we daar aankwamen zagen we een mooi groot zwembad en verwelkomde een Ghanese vrouw ons heel hartelijk. Ze wilde meteen onze namen weten en vond het helemaal geweldig dat we gezellig kwamen zwemmen. We hebben eerst wat gedronken en zijn daarna snel een duik gaan nemen, want we hadden het ontzettend heet. Vervolgens hebben we er wat gegeten en een beetje geluierd op ons handdoekje in het gras. Het was wel eens fijn om ergens anders te zwemmen, dan alleen maar bij Tjarlies. Helaas hadden ze bij dit resort geen bedjes, dus dat viel wel tegen ;-)
Donderdag zouden onze jurkjes klaar zijn, maar toen lagen we heerlijk bij het zwembad dus besloten we om de volgende dag te gaan. Die vrijdagochtend gingen we op de fiets naar de naaister om vervolgens naar het zwembad bij Tjarlies te gaan. Toen ik mijn jurkje paste, leek het nergens op. Ik had een voorbeeldjurkje meegenomen en ze had ‘m goed nagemaakt, alleen klopte er van de maten helemaal niks. Hij was 20 maten te groot en veel te lang. Ze zouden ‘m aanpassen en we konden het jurkje ’s middags op komen halen.
Daarna zijn we doorgefietst naar het zwembad. Eenmaal daar aangekomen kwamen we tot de ontdekking dat het zwembad nog steeds groen was. De pomp zou over een paar dagen gemaakt worden. Gelukkig hadden we nog het andere zwembad, dus zijn we daar naartoe gefietst. We hebben daar ons dagje weer goed doorgebracht en gingen aan het eind van de middag terug naar de naaister om de jurkjes op te halen. Ik ging mijn jurkje nogmaals passen en het was nog steeds te groot en ik vond het model erg lelijk. Toen ik vertelde dat ik het jurkje niet goed vond, keken alle naaisters me nogal boos aan. Ze probeerden me om te praten, dat het zo hoorde te zitten. Na even aandringen besloot één van de vrouwen om de plooien er aan de bovenkant uit te halen. Even later heb ik het jurkje opnieuw gepast en nu was het een heel stuk mooier. Nu mag ik alleen geen grammetje aankomen, want dan scheur ik er waarschijnlijk uit ;) Helaas zijn we de laatste tijd nogal van het uiteten, dus het wordt weer eens tijd als we gewoon stage hebben en ’s avonds zelf koken.
Zaterdagochtend zijn we vroeg opgestaan om naar Accra te gaan. Na 2,5 uur reizen kwamen we om 10.15u aan. We wilden op een toeristische markt souvenirs in slaan. Dat is goed gelukt, ik heb leuke dingetjes gekocht! We hebben er gelukkig niet lang over gedaan, want niemand van ons vindt de grote stad leuk, dus we konden snel naar huis zodat we nog wat aan onze middag hadden.
Die avond gingen we naar de Rubstone, het was reggaeavond. Er kwam een bandje optreden, dus we dachten dat het weer een leuke avond ging worden. Helaas viel dat een beetje tegen. Het was er niet zo druk en het bandje speelde niet zo goed. We hebben één drankje gedronken en zijn toen weer naar huis gegaan.
De volgende dag hoopten we op goed weer, want dan zouden we de andere meiden het pas ontdekte zwembad laten zien. Ondanks dat het regenseizoen is begonnen (het is vaak bewolkt en af en toe een flinke bui) was het zonnig. Yvon, Tessie en Elke gingen eerst nog even pinnen in Kasseh en gingen dan meteen door naar het zwembad. Lotje en ik zouden tegen die tijd ook naar het zwembad komen. Na een tijdje kregen we een telefoontje van Yvon. Ze vertelde ons dat zij entree moesten betalen bij het zwembad (10 cedi, bij Tjarlies is het 5 cedi). Dat is opzich niet zo erg, maar Lotje en ik moesten dat de afgelopen twee dagen helemaal niet. De Duitse manager vertelde hen dat hij dat bij ons vergeten te zeggen was, dus dat vonden we een beetje raar. We besloten om naar Tjarlies te gaan (goedkoper + we hebben ligbedjes), met goede hoop dat de pomp gemaakt was.
Helaas was het zwembad nog steeds groen. We zijn toch maar op de bedjes gaan zonnen (het was eigenlijk al weer bewolkt) en om af te koelen gingen we af en toe onder de koude douche staan. Ondanks dat we niet hebben gezwommen, hebben we toch een fijne dag gehad.
Vandaag moesten we er echter weer aan geloven; STAGE! We waren vroeg opgestaan en gingen met onze spullen die we nodig hadden voor het lesje, op weg naar stage. Maar Ghana is Ghana niet als alles precies gaat zoals verwacht. Tot onze verbazing was de school dicht en zagen we de directrice en een paar kinderen buiten staan. We liepen er naartoe en vroegen of vandaag de school weer begon. De directrice vertelde ons dat het morgen pas weer begon en dat vandaag een aantal kinderen kwamen ‘werken’. We konden dus (weer) niks doen, dus we konden gaan. Ik baalde er wel van, ondanks dat ik stage niet eens zo heel leuk vind. Eindelijk hadden we weer iets te doen, in plaats van ons te vervelen. We zijn er ondertussen wel achter dat wij maar een rare school hebben. Onderweg zagen we namelijk wel een hele hoop kinderen (van andere scholen) met uniformen aan. Onze school is blijkbaar weer de enige school die nog dicht is.. Dus nu gaan we ons nog één dagje nutteloos voelen, morgen kunnen we pas weer aan de slag. Deze week hebben we nog 2 stagedagen over, want van donderdag t/m zondag gaan we naar het noorden van Ghana om op safari te gaan. Daar heb ik ontzettend veel zin in!!!

Groetjes!