Week 2: We zijn begonnen!
Blijf op de hoogte en volg Lotte
08 April 2013 | Nigeria, Ghana
Deze week hebben we volle bak stage gehad. Het valt een beetje tegen. De leraren doen echt helemaal niets. Soms komen ze niet eens opdagen en zit de hele klas zonder leraar of gaan ze buiten onder de boom een boekje lezen. Ondertussen zitten wij met al die kinderen opgescheept. De kinderen luisteren ook niet echt goed. En ze slaan elkaar helemaal af (sommige zijn wel lief hoor). Heel apart, maar ze krijgen natuurlijk ook het verkeerde voorbeeld van de leraren omdat zij ook regelmatig slaan.
Ik was blij dat zaterdag eindelijk het weekend was aangebroken!
We zijn zaterdag vroeg opgestaan (6.00u) om rond 7.00u de trotro te pakken naar een strand een paar uur verderop. De reis ging best goed (wel reed er een vrachtwagen voor ons, die opeens een klapband kreeg en lekker over de weg slingerde) en na een paar uur waren we op het strand. Maar wat viel dat tegen, vooral omdat het volgens onze reisgids het mooiste strand van Ghana was. Er lagen wel veel toeristen, maar het was er echt vies. We baalden ontzettend, we dachten: ‘Hebben we hier zo lang voor in de trotro gezeten?’. Onderweg hadden we wel een mooi stuk gezien. Dus we besloten om daar naartoe te lopen, langs het strand af. Op de weg daar naartoe werden we een aantal keer aangesproken dat we niet verder moesten lopen, want we konden daar overvallen worden. Wij namen het echter niet zo serieus, omdat we veel Ghanese gezinnen zagen en er waren veel strandtentjes etc. Op een gegeven moment liepen wel een aantal kinderen heel dichtbij ons en ze stopten wanneer wij ook stopten. Dus voor de zekerheid hielden wij onze spullen goed onder onze arm geklemd. Na een tijdje lopen en nog steeds niet bij het mooie strand aangekomen, kwam er een vent ons achterna. Hij zei tegen ons dat hij een dokter was en dat hij ons wilde waarschuwen voor criminelen. We mochten echt niet verder lopen van hem en hij zei dat we terug moesten gaan en eventueel een trotro moesten pakken om bij het strand te lopen. We zijn hem achterna gelopen en liepen door zijn tuin heen om bij de weg te komen (dat was korter). Een vent deed wel de poort achter ons op slot, dus we dachten even ‘wat krijgen we nou?!’. Er was gelukkig niks aan de hand en diezelfde man liep een paar meter met ons verder om weer bij de weg te komen. Eenmaal in de trotro vertelden we dat we naar het mooie stuk strand wilden. Maar een man en een vrouw vertelden ons dat er een veel mooier stuk strand was. Ik vond het maar vaag, want telkens als je er meer over vroeg (hoelang rijden, hoe heet het strand etc.) wisten ze niks. Ondertussen reden we het mooie stuk strand voorbij en ik dacht dat ze het grappig vonden om ons de verkeerde kant op te sturen. Toen we eenmaal uit moesten stappen, stond er een bord met ‘Beachresort Bojo’. We liepen een heuvel op en het uitzicht over de zee was prachtig. Het was er heel netjes en mooi. We moesten met een bootje over het meer en we kwamen bij het strand uit. We hebben wat gegeten en gedronken en zijn lekker gaan zwemmen. Super grote golven en zonder vissen, schelpen of zeewier (anders ging ik er echt niet in). Na een paar uur besloten we om weer terug te gaan, de zon was bijna onder. We hebben een tijdje op de trotro gewacht, maar er kwamen alleen maar taxi’s voorbij. Na onderhandelen over de prijs hebben we een taxi gepakt en zijn naar het station in Accra gegaan. We zijn een moeder met kinderen achterna gelopen, want zij wilde ons de weg wijzen. Ondanks dat het donker was, voelde ik me best veilig in die enge stad. Het was best rustig op straat en op het station en er liep veel politie rond. Toen we in de trotro zaten hebben we lekkere dingetjes gekocht. Er lopen een heleboel vrouwen en mannen met manden vol met eten of drinken op hun hoofd rond om te verkopen. We lieten iedereen even voorbij komen om te kijken wat ze hadden. Het was best gezellig in de trotro. Net voor we aan wilden rijden (90 minuten later..) kregen er een aantal mensen ruzie in de trotro. En aangezien iedereen zich met elkaar bemoeit was het natuurlijk weer een gekkenhuis. Er was namelijk een vrouw uitgestapt om wat te gaan halen, maar haar spullen lagen nog in de trotro. Ondertussen was er iemand anders ingestapt, maar toen de vrouw terugkwam was er dus een plaats te weinig.
We waren ’s avonds pas laat thuis, maar uiteindelijk hebben we toch een leuke dag gehad ondanks dat ik dat op het begin niet verwacht had.
Nu gaan we genieten van ons laatste vrije dagje en lekker zwemmen bij het zwembad in de buurt.
Ik was blij dat zaterdag eindelijk het weekend was aangebroken!
We zijn zaterdag vroeg opgestaan (6.00u) om rond 7.00u de trotro te pakken naar een strand een paar uur verderop. De reis ging best goed (wel reed er een vrachtwagen voor ons, die opeens een klapband kreeg en lekker over de weg slingerde) en na een paar uur waren we op het strand. Maar wat viel dat tegen, vooral omdat het volgens onze reisgids het mooiste strand van Ghana was. Er lagen wel veel toeristen, maar het was er echt vies. We baalden ontzettend, we dachten: ‘Hebben we hier zo lang voor in de trotro gezeten?’. Onderweg hadden we wel een mooi stuk gezien. Dus we besloten om daar naartoe te lopen, langs het strand af. Op de weg daar naartoe werden we een aantal keer aangesproken dat we niet verder moesten lopen, want we konden daar overvallen worden. Wij namen het echter niet zo serieus, omdat we veel Ghanese gezinnen zagen en er waren veel strandtentjes etc. Op een gegeven moment liepen wel een aantal kinderen heel dichtbij ons en ze stopten wanneer wij ook stopten. Dus voor de zekerheid hielden wij onze spullen goed onder onze arm geklemd. Na een tijdje lopen en nog steeds niet bij het mooie strand aangekomen, kwam er een vent ons achterna. Hij zei tegen ons dat hij een dokter was en dat hij ons wilde waarschuwen voor criminelen. We mochten echt niet verder lopen van hem en hij zei dat we terug moesten gaan en eventueel een trotro moesten pakken om bij het strand te lopen. We zijn hem achterna gelopen en liepen door zijn tuin heen om bij de weg te komen (dat was korter). Een vent deed wel de poort achter ons op slot, dus we dachten even ‘wat krijgen we nou?!’. Er was gelukkig niks aan de hand en diezelfde man liep een paar meter met ons verder om weer bij de weg te komen. Eenmaal in de trotro vertelden we dat we naar het mooie stuk strand wilden. Maar een man en een vrouw vertelden ons dat er een veel mooier stuk strand was. Ik vond het maar vaag, want telkens als je er meer over vroeg (hoelang rijden, hoe heet het strand etc.) wisten ze niks. Ondertussen reden we het mooie stuk strand voorbij en ik dacht dat ze het grappig vonden om ons de verkeerde kant op te sturen. Toen we eenmaal uit moesten stappen, stond er een bord met ‘Beachresort Bojo’. We liepen een heuvel op en het uitzicht over de zee was prachtig. Het was er heel netjes en mooi. We moesten met een bootje over het meer en we kwamen bij het strand uit. We hebben wat gegeten en gedronken en zijn lekker gaan zwemmen. Super grote golven en zonder vissen, schelpen of zeewier (anders ging ik er echt niet in). Na een paar uur besloten we om weer terug te gaan, de zon was bijna onder. We hebben een tijdje op de trotro gewacht, maar er kwamen alleen maar taxi’s voorbij. Na onderhandelen over de prijs hebben we een taxi gepakt en zijn naar het station in Accra gegaan. We zijn een moeder met kinderen achterna gelopen, want zij wilde ons de weg wijzen. Ondanks dat het donker was, voelde ik me best veilig in die enge stad. Het was best rustig op straat en op het station en er liep veel politie rond. Toen we in de trotro zaten hebben we lekkere dingetjes gekocht. Er lopen een heleboel vrouwen en mannen met manden vol met eten of drinken op hun hoofd rond om te verkopen. We lieten iedereen even voorbij komen om te kijken wat ze hadden. Het was best gezellig in de trotro. Net voor we aan wilden rijden (90 minuten later..) kregen er een aantal mensen ruzie in de trotro. En aangezien iedereen zich met elkaar bemoeit was het natuurlijk weer een gekkenhuis. Er was namelijk een vrouw uitgestapt om wat te gaan halen, maar haar spullen lagen nog in de trotro. Ondertussen was er iemand anders ingestapt, maar toen de vrouw terugkwam was er dus een plaats te weinig.
We waren ’s avonds pas laat thuis, maar uiteindelijk hebben we toch een leuke dag gehad ondanks dat ik dat op het begin niet verwacht had.
Nu gaan we genieten van ons laatste vrije dagje en lekker zwemmen bij het zwembad in de buurt.
-
08 April 2013 - 13:33
Mam:
Hoi Lotte,
wat een verhaal, wat doe je toch allemaal??? Wel uitkijken hoor! En geen risico's nemen.
Fijn dat de dag toch nog leuk is geworden.
Wat ga je deze week met de kinderen doen?
Ga je beginnen om ze "het"liedje te leren? Of is dat nog te vroeg?
Nou, weer lekker werken deze week en het is weer zo weekend.
En dan hopelijk niet meer van die enge avonturen!!!
groetjes, mam xxx
-
08 April 2013 - 17:19
Saskia:
Hee Lotte,
Wat een verhalen zeg..
Wel jammer dat stage een beetje tegen valt.
Maar je maakt genoeg mee daar zo te lezen!
Veel plezier nog en beetje voorzichtig zijn daar.
Groetjes Saskia -
08 April 2013 - 20:22
Mam:
Ha Lotte,
de foto's staan erop. onze Tim is toch unne goeie!
groetjes, mam xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
